بررسی اثر کاتچین، کافئین و اسید گالیک بر واکنش گلیکه شدن آلبومین در شرایط آزمایشگاهی

  مقدمه و هدف: دیابت شیرین از شایع ترین بیماری ها در جوامع بشری است که مقابله با عوارض آن هزینه هنگفتی را به سیستم درمانی تحمیل می کند. مهم ترین و شاخص ترین علامت کلینیکی این بیماری، افزایش قند خون است که منجر به گلیکه شدن پروتئین های مختلف بدن می گردد و این امر، تغییر در ماهیت و ساختمان و عملکرد بیوشیمیایی آن ها را باعث می شود. یکی از راه های احتمالی درمان دیابت شیرین، کاهش یا مهار این واکنش است و به نظر می رسد استفاده از ترکیبات فنلی و آلکالوئیدی گیاهان در این راه مفید و موثر است. در مطالعه حاضر، اثر سه ترکیب کاتچین، کافئین و اسید گالیک موجود در گیاه چای بر گلیکه شدن آلبومین بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت.   مواد و روش ها: به منظور بررسی تاثیر کاتچین، کافئین و اسید گالیک بر واکنش گلیکه شدن آلبومین در برون تن در حضور غلظت های مختلف هر یک از این مواد مذکور، واکنش گلیکه شدن آلبومین در برون تن انجام شد و با روش تیوباربیتوریک اسید مورد سنجش قرار گرفت.   نتایج: نتایج حاصل نشان داد که کاتچین، کافئین و اسیدگالیک مورد مطالعه در غلظت های سه گانه ۱ گرم بر دسی لیتر، ۲/۰ گرم بر دسی لیتر و ۱/۰ گرم بر دسی لیتر دارای اثر مهاری بر واکنش گلیکه شدن آلبومین هستند و در این میان، کاتچین در غلظت ۱ گرم بر دسی لیتر دارای بیش ترین اثر مهاری است (۷۴/۹۴ درصد).   نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که هر سه ماده باعث کاهش واکنش گلیکه شدن آلبومین گردیدند و اثر مواد مذکور متناسب با فعالیت آنتی اکسیدانی آن ها است. بنابر این می توان دریافت که مصرف گیاه چای به علت داشتن ترکیباتی نظیر کاتچین، اسیدگالیک و کافئین می تواند با مهار یا کاهش گلیکاسیون پروتئین ها، مثل آلبومین، مانع از بروز برخی از عوارض بیماری دیابت شیرین گردد.

Keywords:

دیابت شیرین , کاتچین , کافئین , اسیدگالیک , تیوباربیتوریک اسید