بررسی نظری نقش فرهنگ دربازآفرینی شهری باتاکید برتوسعه فرهنگ جامعه محلی

مقدم بودن موضوع شهرنشینی برشهرسازی درشهرهای ایران وعدم توجه به ابعاد اجتماعی – اقتصادی و زیست محیطی باعث به وجودآمدن معضلات متعدد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شده است. بی توجهی به ویژگیهای خاص مکانی و فرهنگی و ارزشهای بومی و محلی در فرآیندهای توسعه شهری منجر به یکنواختی سیما و ظاهر شهرها شده و محلات شهری به عنوان مکان تبلور فرهنگ جایگاه و هویت خود را ازدست داده اندو همچنین جذابیت های ناشی از تمایزات مکانی و فرهنگی در این راستا کمرنگ شده است.از طرفی وجود راهکارهای متخصص مبنا وتجویزی ومشکلات ناشی از آنها، سبب توجه بیشتر مدیران شهری به اجتماعات محلی و استفاده حداکثری از سرمایه ها، فعالیت ها ورویدادهای فرهنگی به عنوان نیروی محرکه بازافرینی شده است.هدف این پژوهش بررسی نقش فرهنگ باتاکید برفرهنگ جامعه محلی به عنوان یکی از مولفه های تاثیرگذار بربازآفرینی شهری است. دراین راستا بااستفاده از روش توصیفی-تحلیلی وبابهره گیری از اسناد ومنابع کتابخانه ای، ادبیات ومفهوم بازافرینی،فرهنگ، جامعه محلی وفرهنگ جامعه محلی وسیرتحول وبه کارگیری فرهنگ در فرایند بارافرینی شهری بررسی می شود . بامطالعه ادبیات ومبانی نظری مشخص شد که معیارها واصول بازافرینی فرهنگی جامعه محلی درسه بعد فرم(کالبد)، عملکرد(فعالیت) ومعنا تاکید دارد. بنابراین میتوان انتظار داشت که با به کارگیری چنین رویکردهایی، زیرساخت و محتوایی کارآمد مبتنی بر فرهنگ ایجاد شود که نقش مهمی در توسعه جامعه محلی ایفا می کنند.

Keywords:

بازآفرینی , فرهنگ , بازافرینی فرهنگ مبنا , توسعه فرهنگی , جامعه محلی