واکاوی گونه شناسانه جلوخان در بافت تاریخی شیراز

با توجه به نیاز بافت های مرکزی و تاریخی شهرها در جهت معاصرسازی و احیای مجدد آن ها، جهت انجام مداخله آگاهانه و همگون در بافت، ضروری است که در ابتدا به بازشناسی ویژگی های شهر تاریخی و گونه بندی کالبدی و محتوایی آن پرداخته شود. از جمله فضاهای شهری پرکاربرد درشهرهای تاریخی و معماری سنتی ایران، جلوخان ها هستند. جایگاه جلوخان در فرآیند طراحی بناها در ادوار مختلف تاریخی در ایران به وضوح به چشم می خورد. ورودی بناهای ایرانی در طی دوران پرفراز و نشیب خود، تحولات چشمگیری داشته است، اما دارای ویژگی های خاصی است و در هر یک از دوره های تاریخی تغییراتی به خود دیده است. بازخوانی تاریخی جلوخان ها، به دنبال خوانش کیفیت ها و ویژگی های بافت تاریخی و ابنیه آن است، کیفیت هایی که زمانی شهرها بر اساس آن ها ساخته شده اند. این پژوهش با مطالعه جلوخان عناصر شاخص بافت تاریخی شیراز، تلاش می کند از طریق بازخوانی مولفه های کالبدی جلوخان ها و بارزه های آن، به این مهم دست یابد. روش انجام پژوهش، توصیفی تحلیلی است و در فرایند انجام آن با استفاده از شیوه گونه شناسی، و از طریق برداشت های میدانی و مطالعات کتابخانه ای و اسناد تاریخی، جلوخان عناصرتاریخی بافت قدیم شیراز براساس ساختار شکلی و معنایی مورد بازخوانی و تحلیل قرار می گیرد.

Keywords:

جلوخان , فضای شهری , گونه شناسی , بافت تاریخی شیراز