مدیریت جامع بحران ها؛ نگاهی نو به بحران ها و تاکید بر ظرفیت های مردمی

اگر وقوع برخی از حوادث طبیعی مانند سیل (آنهم از طریق گسترش سطوح سبز) قابل پیشگری باشد، وقوع برخی حوادث طبیعی از جمله زلزله، اجتناب ناپذیر است. لیکن آنچه که در هردوی این موارد صدق می کند، قابلیت پیشگیری از شکل گیری بحران (یا در نگاهی نو، واژه بلا ) است. این همان نکته مهمی است که از آن به عنوان مدیریت بحران (پیش از بحران) یاد می شود. با توجه به حادثه خیز بودن کشور ایران و ضرورت حفظ جان و مال افراد از هرگونه اتفاق ناگوار، از جمله وظایف بدیهی مدیران ملی و محلی محسوب می-گردد، باید ضمن مدیریت این موضع برای استفاده حداکثری از ظرفیت ها در بهسازی و بازسازی شرایط و محیط بحرانی تلاش نمود. بدین منظور، پژوهش حاضر به شیوه توصیفی-تحلیلی و بر پایه راهبردهای اسنادی، تلاش دارد که نقش مدیریت جامع بحران در کاهش آسیب پذیری ناشی از حوادث طبیعی را روشن نماید. یافته ها نشان از این دارد که نگاه فرصت گونه به بحران ها (بلایا)، استفاده از ظرفیت های مردمی و تشکیل بانک جامع اطلاعات، از عمده مواردی است که می تواند به مدیریت بحران قبل از شکل گیری بحران ها کمک نماید.