بررسی جایگاه حقوق شهروندی در برنامه ریزی شهری نمونه مورد پژوهش طرح تفصیلی شیراز

مفهوم شهروند زمانی ایجاد می شود که در یک جامعه همه افراد آن به همه حقوق و مزایای سیاسی و حقوقی دسترسی داشته و از تمام موقعیت های خوب زندگی در مسائل اجتماعی و اقتصادی به سادگی برخوردار باشند. حقوق شهروندی نیز آمیخته ای از وظایف و مسئولیت های شهروندان در قبال یکدیگر، شهر و دولت یا قوای حاکم و مملکت و همچنین حقوق و امتیازاتی که وظیفه تامین آن حقوق بر عهده مدیران شهری، دولت یا به طور کلی قوای حاکم است. به مجموعه این حقوق و مسئولیت ها حقوق شهروندی اطلاق می گردد. در این پژوهش سعی شده مفهوم شهروند و حقوق شهروندی به شیوه توصیفی و تحلیلی جمع آوری و جایگاه آن در برنامه ریزی شهری که در اینجا طرح تفصیلی شیراز مورد نظر می باشد مورد بررسی قرار گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که ضعف ساختاری مدیریت شهری، عدم سلسله مراتب در نحوه تصمیم گیری و اجرا، بها ندادن به مشارکت مردم در برنامه ریزی های ملی- منطقه ای، مهیا نبودن زمینه های مالی اجرای طرحها، عدم توجه به امکانات و موانع مالی و اعتباری مورد نیاز برای اجرای طرحها و عدم توجه کافی به واقعیت ها، در تهیه طرحها با ناکارآمدی آن ارتباط متقابل وجود دارد.

Keywords:

آگاهی , حقوق شهروندی , برنامه , شهروند , طرح تفصیلی