طراحی ساختمان مسکونی نزدیک به صفر انرژی در اقلیم سرد شهر سنند ج

بهینه سازی انرژی مهم ترین اقدام برای دستیابی به ساختمان های نزدیک به صفر انرژی است. بیشترین میزان مصرف انرژی در ساختمان مربوط به استفاده از سیستم های فعال برای حفظ آسایش داخلی است که می توان با بکارگیری ضوابط انرژی به بهبود شرایط آسایش داخلی، در ساختمان ها کمک کرد. استفاده از ضوابط و مقررات انرژی با هدف مدیریت و کنترل مصرف انرژی ساختمان ها می تواند موثرترین راه حل در راستای کاهش انتشار کربن باشد. با توجه به سهم ۴۰ درصدی ساختمان در سبد مصرف انرژی کشور ضرورت اجرای کردن ضوابط صرفه جویی مصرف انرژی در ایران الزامی است. دراین پژوهش طراحی یک ساختمان مسکونی با بکارگیری روش کارای انرژی (ویرایش جدید مقرارت ملی ساختمان ایران)با هدف دستیابی به ساختمان نزدیک به صفر انرژی دراقلیم سرد شهرسنندج صورت گرفته است. دستاورد های این پژوهش حاکی از آن است که راهکار های غیرفعال ساختمانی نقش تاثیرگذاری در کاهش مصرف انرژی دارند. بکارگیری ضوابط اجباری مقررات ملی ساختمان با استفاده از روش نیاز انرژی سپس تبدیل ساختمان طرح به ساختمان صفر انرژی با استفاده از شبیه سازی انرژی ساختمان از طریق نرم افزار گرس هاپر و افزونه های هانی بی- لیدی باگ از روش کارای انرژی قابل دستیابی است. راهکار های صورت گرفته در این ساختمان شامل استفاده از عایق حرارتی در پوشش خارجی ساختمان، جهت گیری رو به جنوب ، نسبت بهینه پنجره به دیوار، استفاده از جرم حرارتی، استفاده از گلخانه خورشیدی و بکارگیری تهویه طبیعی است. نتایج نشان می دهد که اجرای ضوابط اجباری ویرایش جدید مقررات ملی ساختمان می تواند بیش از ۵۰ % از اتلاف انرژی جلوگیری و ۴۰% نیاز گرمایشی و سرمایشی ساختمان را کاهش دهد، همچنین با افزایش مقاومت حرارتی جداره های نورگذر و غیر نورگذر می توان ۶۵ % کارایی ساختمان منطبق بر مقررات ملی را افزایش و با استفاده از انرژی های تجدید پذیر آن را به ساختمان نزدیک به صفر انرژی تبدیل کرد.

Keywords:

ساختمان صفر انرژی , بهینه سازی انرژی , توسعه پایدار , استاندارد انرژی , کارایی انرژی