مطالعه و بررسی چگونگی طراحی مدل مدیریت آسیبهای اجتماعی با تکیه بر رویکرد توسعه اجتماع محلی و تقویت امنیت اجتماعی در کلانشهر تهران

رشد شهرنشینی لجام گسیخته ناشی از مهاجرت به نواحی کلانشهری در ایران سبب شد نوعی گسست اجتماعی و تضییع حقوق اجتماعی به وجود آید که محصول آن، نشر آسیبهای اجتماعی در شهرهای بزرگ به ویژه کلانشهر تهران به عنوان پایتخت کشور بوده است .هدف از انجام این تحقیق طراحی مدل مدیریت آسیبهای اجتماعی با تکیه بر رویکرد توسعه اجتماع محلی و تقویت امنیت اجتماعی در کلانشهر تهران است. ماهیت این پژوهش ژرفانگر است و روش تحقیق ازنظر جمع آوری داده ها، غیرآزمایشی(توصیفی) به لحاظ روش تجزیه وتحلیل داده ها، همبستگی است. و به روش قیاسی انجام شده است.حجم نمونه تحقیق ۱۲۰) نفر) از میان ۱۷۵ نفر از کارشناسان مدیریت شهری تهران با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری داده ها، پرسشنامه است که روایی آن توسط کمیته تحقیق مورد تائید قرار گرفت و برای پایایی آن نیز از دو روش آلفای کرونباخ و برآورد بیزی استفاده شد که حداقل ضریب آلفای کرونباخ مربوط به مولفه فرهنگی-اجتماعی((۰/۷۸ و حداقل برآورد بیزی مربوط به مولفه ساختاری((۰/۷۱ و حداکثر، مربوط به عناصر مدل ظرفیتهای توسعه اجتماع محلی که کرونباخ آلفای آن ۰/۹۵ و برآورد بیزی آن ۰/۸۵ محاسبه گردیده است و بیانگر اعتبار خوب پرسشنامه است.یافته های تحقیق نشان میدهد اکثر افراد موردمطالعه۴۵/۸ درصد اعتقاددارند ظرفیتهای موجود اجتماعات محلی در تهران مناسب مدیریت آسیبهای اجتماعی است برای تحلیل و بررسی روابط موردنظر در مدل مفهومی از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.مهمترین مولفه های موثر در مدیریت آسیبهای اجتماعی محلات شهر تهران مولفه های آموزشی،زیرساختی،اقتصادی، فرهنگی-اجتماعی و مدیریتی-سیاستگذاری بود

Keywords:

آسیبهای اجتماعی , رویکرد توسعه , اجتماع محلی , تقویت امنیت اجتماعی , کلانشهر