مروری بر تاثیر روش درمانی شناختی رفتاری در درمان اضطراب وافسردگی در بیماران مبتلا به دمانس

دمانس سندرمی پیشرونده است که با اختلال در اعمال شناختی مشخص می شود و می تواند باعث ناتوانی در انجام فعالیت های روزانه در بیماران شود. این سندرم عمدتا در افراد مسن ایجاد می شود. بسیاری از بیماران مبتلا به دمانس به افسردگی و اضطراب دچار هستند که این امر با افزایش ناتوانی ها و هزینه های درمانی در این بیماران همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری بر افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به دمانس است. در این مطالعه ی مروری داده ها با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Irandoc ،Iran Medex ،SIDجمع آوری شدند. همچنین برای مقالات فارسی از پایگاههای EBSCO وMedline/Pubmed ،Scopus Embase ،ISI Web of Science ،Google Scholar ،Science Direct و Google Scholar استفاده شد. در این مطالعه مشخص شد که استفاده از روش درمانی شناختی رفتاری در درمان اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به دمانس با افزایش عملکرد شناختی و نیز کاهش اضطراب در این بیماران همراه بوده و باعث کاهش هزینه های درمانی در این بیماران شده است. لذا توصیه شد که از این روش درمانی به عنوان یک روش درمانی غیردارویی بالقوه جهت بیماران مبتلا به دمانس که دچار اضطراب نیز هستند استفاده شود. هرچند که انجام مطالعات کنترل شده ی بیشتری در این زمینه توصیه میشود.

Keywords:

دمانس , اضطراب , افسردگی , روان درمانی , درمان شناختی رفتاری