تاثیر رفتار ساکنین بر مصرف انرژی در معمار ی پایدار

امروزه، بحث توسعه پایدار، به یکی از بحث های بسیارمهم و رایج بین المللی تبدیل شده است و یکی از مهمترین عناصری که در توسعه پایدار موثراست منابع انرژی است. در کشورهای جهان سوم، حداکثر مصرف انرژی در بخش های حمل ونقل و سکونت صورت میگیرد. به طوری که در ایران بخش مسکن در حدود ۴۰ درصد انرژی مصرفی کشور را به خود اختصاص میدهد. رفتار ساکنین در ساختمانها میتواند اثرات مهمی بر میزان مصرف انرژی داشته باشد و باعث شود تا فاصله زیادی بین عملکرد پیش بینی شده و واقعی مصرف انرژی در ساختمان به وجود آید. بنابراین برای رسیدن به معماری پایدار و بهینهسازی مصرف انرژی در ساختمانها، باید از پیشرفت تکنولوژی در مصالح و سیستمهای ساختمانی و رفتار کارآمد ساکنین توامان بهره گرفت. این مقاله از طریق مرور منابع کتابخانهای، به توصیف و تحلیل رفتار مصرف انرژی ساکنین در ساختمانها میپردازد وعوامل موثر برآن را بررسی میکند. عواملی که باعث بروز رفتار در انسا نها م یشوند، محرکهای رفتاری نامیده م یشوند که میتوان آنها را به دو گروه نیروه ای محرک داخلی پنجگانه و نیروهای محرک خارجی چهارگانه دسته بندی کرد.

Keywords:

رفتار ساکنین , بهینه سازی مصرف انرژی , محرکهای رفتاری , معماری پایدار.