لزوم ارتقا خلاقیت و تربیت شهروندی کودکان در مجموعه های آموزش غیررسمی

کودکان در هر جامعه، نقش بسیار موثری در پیشبرد آینده آن جامعه دارند؛ به همین علت سلامت روانی، جسمی، امنیت و برآورده شدن نیازهای آنها، سلامت اجتماعی جامعه را تضمین خواهد کرد. کودکان نیازمند تجربه زندگی اجتماعی در مقیاس خود هستند و این امر مستلزم فراهم بودن فضایی کودکانه، دور از هیاهوی دنیای بزرگترها است؛ دنیایی پر از بازی و شادی که در آن فرصت رشد مهیا باشد اما در نظام آموزشی کشور زمینه ای جهت خلاقیت کودکان در نظر گرفته نشده، در حالی که این کودک خلاق و با فرهنگ است که می تواند در جهان نقش بسزایی داشته باشد. امروزه، ایده مدرسه اجتماعی به دنبال تحقق ارتباط فعال و موثر فضاهای آموزشی با کودکان برای ارتقا مهارت های یادگیری در آنها است و هدف ایجاد مجموعه هایی برای کودکان است که آنان را در محیطی برانگیزاننده، با آموزش های غیررسمی به سوی هنجارهای تربیتی و آشکار کردن استعدادهای نهفته شان، سوق دهد. سوال اصلی در این پژوهش، نقش محیطهای جمعی آموزشی و فضاهای بازی غیررسمی در ادراک و رفتار اجتماعی کودکان است. روش گردآوری اطلاعات برای مبانی نظری تحقیق، روش اسنادی و کتابخانه ای است و جهت گردآوری اطلاعات بیشتر، روش میدانی مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله به بررسی عوامل موثر بر خلاقیت و تربیت شهروندی کودک و آشنایی با فضاهای آموزشی نوین از جمله مدارس اجتماعی پرداخته و هدف، دستیابی به راهکارهایی موثر جهت ارتقا کیفیت فضاهای آموزشی ویژه کودکان می باشد و می توان شاخص های بدست آمده از این پژوهش را در شکل گیری معماری مطلوب برای کودکان به عنوان گامی مناسب برای ارتقا مهارت های فردی و گروهی آنان مورد استفاده قرار داد.

Keywords:

کودک , مدرسه اجتماعی , آموزش غیررسمی , خلاقیت , فرهنگ شهروندی