بررسی رابطه کیفیت زندگی و همجوشی شناختی با اضطراب سلامتی مدیران بازنشسته شهر بندرعباس

تحقیق حاضر به منظور » بررسی رابطه کیفیت زندگی و همجوشی شناختی با اضطراب سلامتی مدیران بازنشسته شهر بندرعباس.« انجام شده است. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماه یت و روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق کلیه مدیران مدارس شهر بندرعباس می باشدکه به روش نمونه گیری در دسترس ۱۱۰ نفر از مدیران بازنشسته از نقاط مختلف شهر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه ، پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد ((۲۰۰۵) ، پرسشنامه همچوشی شناختی گیلاندرز و همکاران (۲۰۱۰) و پرسشنامه اضطراب سلامت سالکوسکیس و وارویک (۲۰۰۲)می باشد . به منظور رد یا تایید فرضیه ها، فرضیه های تحقیق بر اساس نتایج بدست آمده از بررسی سوالات با استفاده از آمار استنباطی مورد آزمون قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و شاخص رگرسیون به وسیله نرم افزار SPSS۲۵ انجام گردیده است.یافته ها نشان داد با ارتقا یک واحد کیفیت زندگی به مقدار ۳۸۰۰، مقدار همجوشی شناختی ۱/۹۳۳ واحد افزایش پیدا خواهد کرد. رابطه بین این دو متغیر مثبت و مستقیم و معنادار می باشد بنابراین با افزایش متغیر کیفیت زندگی ، متغیر همجوشی شناختی افزایش می یابد. با ارتقا یک واحد کیفیت زندگی به مقدار ۲۱۸۰، مقدار اضطراب سلامتی ۲/۰۸۵ واحد کاهش پیدا خواهد کرد. رابطه بین این دو متغیر منفی و معکوس و معنادار می باشد بنابراین با افزایش متغیر کیفیت زندگی ، متغیر اضطراب سلامتی کاهش می یابد با ارتقا یک واحد همجوشی شناختی به مقدار ۱۸۵۰، مقدار اضطراب سلامتی ۱/۹۳۶ واحد کاهش پیدا خواهد کرد. رابطه بین این دو متغیر منفی و معکوس و معنادار می باشد بنابراین با افزایش متغیر همجوشی شناختی ، متغیر اضطراب سلامتی کاهش می یابد.