رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و سرمایه روانشناختی با افت تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور بابل

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سرمایه روانشناختی با افت تحصیلی دانشگاه پیام نور بابل بود. روش انجام پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده و به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ جمع آوری اطلاعات، میدانی بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور بابل مشتمل بر ۵۹۷۸ دانشجو بوده و تعداد نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران ۳۶۲ دانشجو بوده که به صورت تصادفی خوشهای انتخاب شدهاند. ابزار گرداوری اطلاعات این پژوهش پرسشنامه استاندارد بود. برای سنجش سرمایه های روانشناختی از پرسشنامه سرمایه های روانشناختی لوتانز و همکاران استفاده شد که شامل چهار یانگ استفاده شد که مشتمل بر چهار مولفه بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، دیگر جهتمندی، گوش به زنگی بیش از حد و بازداری) و بر اساس مقیاس لیکرتی و به صورت ۱ تا۶(کاملا درست تا کاملا غلط) بود. برای کمی سازی متغیر افت تحصیلی از پرسشنامه عزت و چعبی (۱۳۹۹) استفاده شد که شامل ۶۸ گویه در طبف لیکرت پنج گزاینه کاملا موافقم تا کاملا مخالفم بوده است. تجزیه و تحلیل داده با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون و در قالب نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج ضریب همبستگی نشان داد افت تحصیلی دانشجویان با مولفه های طرحواره های ناسازگار اولیه رابطه مثبت و معنیدار و با مولفه های سرمایه روانشناختی رابطه منفی و معنیدار دارد.همچنین نتایج پژوهش نشان داد طرحواره های ناسازگار اولیه و مولفه های آن شامل بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، دیگر جهتمندی و گوش به زنگی بیش از حد و بازداری اثر مثبت و معنیدار بر افت تحصیلی دانشجویان داشت و سرمایه روانشناختی و مولفهای آن شامل امید، خوشبینی، تاب آوری و خودکارآمدی اثر منفی و معنیدار بر افت تحصیلی دانشجویان داشت.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , سرمایه روانشناختی , افت تحصیلی