خوش بینی: خاستگاه و ضرورت توجه به آن در نظام آموزش و پرورش

سازمانهای امروزی با چالش هایی نظیر جهانی شدن، تنوع فرهنگی ، تغییر در ارزشها و نیازهای کارکنان و مشتریان، بهبود مستمر کارایی و اثربخشی و بحرانهای مالی بین المللی روبرو هستند که درنهایت عدم قطعیت ، ابهام و پیچیدگی فزاینده ای را رقم زده است ؛ بنابراین ، مدیریت و رهبری اثربخش ایجاب می کند رویکردهایی را انتخاب نمایند که موجب خلق مزیت رقابتی شود. نگاهی گذرا به تغییر پارادایم های مدیریتی از سرمایه اقتصادی، سرمایه انسانی ، سرمایه اجتماعی به سرمایه روانشناختی مثبت گرا، بیانگر این موضوع است که در حال حاضر سرمایه روانشناختی سازمانها می تواند مزیت رقابتی پایداری برای آنها فراهم کند. بر این اساس، در سالهای اخیر پژوهش های تجربی فراوانی درزمینه تاثیر سرمایه روانشناختی بر سایر متغیرهای سازمانی صورت گرفته و سرمایه روانشناختی به عنوان یک وضعیت توسعه ای، موردتوجه روانشناسی مثبت گرا قرارگرفته که شامل چهار مولفه خودکارآمدی، تاب آوری، امیدواری و خوش بینی است . پژوهش حاضر بر روی مفهوم خوش بینی متمرکز شده و تلاش شده تا خاستگاه، اهمیت و ضرورت این موضوع در نظام آموزش و پرورش را مورد بررسی قرار دهد.

Keywords:

خوش بینی , مدرسه , پیشرفت تحصیلی