بررسی میزان تحقق اهداف تحول اداری در پیشگیری از فساد اداری

سلامت اداری در سازمان های دولتی منجر به تصمیم سازی و تصمیم گیری های درست و اجرای مناسب سیاست ها می شود و ارائه کارآمد و اثربخش خدمات عمومی را به دنبال دارد. عوامل مختلفی مانند کنترل و نظارت کارآمد، فرهنگ سازمانی، محیط سازمانی و ساختار دولت در تحقق سلامت اداری نقش دارند. یکی از عوامل اصلی موثر بر سلامت نظام اداری، ساختار غیرمتمرکز اداری است. عدم تمرکز اگر به خوبی برنامه ریزی و هدایت شود می تواند فرصت های مهمی را برای تحقق سلامت اداری فراهم آورد. در این مقاله مفهوم سلامت اداری و کارکردهای آن تبیین شده و نقش و تاثیر تمرکززدایی اداری به مثابه یکی از عوامل اصلی تاثیرگذار بر سلامت اداری مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. بدیهی است که هر جامعهای برای دوام و پایداری، انتظام و پیشرفت، رفاه و امنیت خود به حکومت احتیاج دارد و حکومت نیز به سازمانها و نظام اداری کارامد برای تحقق اهداف و رسالتش نیازمند است. ازاینرو، در صورت سالم بودن، کارایی و چابکی، نظام اداری میتواند بازو و ابزار اجرایی موثر و موفقیت آمیزی برای تحقق اهداف و سیاستهای دولت باشد و نقش مهم و اساسی در توسعه و پیشرفت، تامین رضایت شهروندان و حمایت آنها از نظام سیاسی ایفا کند.تصویب قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد در سال ۱۳۹۰ در حقیقت مسبوق به افزایش چشمگیر جرایم مالی- اقتصادی در نهادها و سازمان های دولتی و عمومی بوده است؛ به عبارت دیگر، تصویب این قانون و عنوان آن، خود حکایت از آن دارد که قانون گذار به تهدید جدی فساد اداری- مالی علیه بقاء قانونی نظام اجتماعی- سیاسی و آرامش عمومی پی برده است. آنچه در این قانون به عنوان یک نوآوری مهم قابل بررسی است، پیشگیری از بزه های اداری- مالی است. این مقاله از یک سو، پیشگیری وضعی که از مظاهر جرم شناسی پیشگیری است و از سوی دیگر، پیشگیری کیفری که از مصادیق اقدام واکنشی در قبال جرایم است .

Keywords:

توسعه سیاسی , نظام اداری , سلامت اداری , فساد اداری