ضرورت تحقق و تحول معماری ایرانی- اسلامی در شهرسازی نوین

در قرون اولیه، معماران ایرانی چندان به دنبال ابداع نبودند، بلکه می کوشیدند آنچه را موجود بود، کامل تر کنند. گنبدهای سنگین ساسانی در این زمان بر فراز پایه هشت ضلعی منظمی قرار گرفت و مساجد به تقلید طرح های محلی، به صورت بناهای شبیه به جهار طاقی ساسانی - البته به صورت کامل تر باشد. کیفیت بنای پایه ها، ستون ها و احداث ایوان بلند و طویل و به کار بردن مصالح ساختمانی و تزیینات آجری و در مساجد این دوره، عناصر ساختمانی ساسانیان را در معماری مسجد نشان می دهد و نفوذ معماری ساسانی در بناهای مذهبی به درجه ای می رسد که به تدریج اصول معماری اسلامی ایرانی بوده معماری ساسانیان پایه گذاری می شود. معماری اسلامی شامل سبک های معماری ساختمان های مرتبط با اسلام است، که شامل تمام سبک های مذهبی و غیرمذهبی معماری از زمان صدر اسلام تا به امروز می شود. معماری اسلامی اولیه تحت تاثیر معماری رومی، بیزانسی، ایرانی، بین النهرینی و تمام سرزمین های دیگری بود که مسلمانان در قرن هفتم و هشتم فتح کردند. برای نمونه مساجد ایرانی با همه تنوعش، اگرچه یکی از مهم ترین مظاهر و افتخارات تمدن اسلامی است، درباره میزان تطابق آن ها، با ارزش های اصیل اسلامی، دیدگاه های گوناگونی وجود دارد. این میزان تطابق در دوره ها، که گاه خصلت هایی متفاوت دارند، فرق می کند؛ به طوری که در برخی دوره ها به مفاهیم اسلامی نزدیک تر و در برخی دوره ها دورتر شده است. هدف پژوهش حاضر ضرورت تحقق و تحول معماری ایرانی- اسلامی در شهرسازی نوین می باشد. نتایج نشان می دهد به طور کلی، معماری ایرانی دوره های مختلفی را گذرانده است و تغییر شکل های بسیاری داشته است. با تاثیر پذیری از هنرهای مختلف سایر کشورها، سلیقه های جدید، المان های زیبایی شناختی و اعتقادی متحول شده است و با توسعه فن آوری های جدید، رنگ و شکل های نوینی به خود گرفته است. باید به بازدید از بناهای تاریخی رفت، بیشتر درباره معماری ایرانی در دوره های مختلف تاریخی خواند تا بیشتر مورد توجه مدیران قرار گیرد.

Keywords:

تحول معماری ایرانی- اسلامی , شهرسازی نوین