بررسی ویژگی های روان شناسی مثبت گرا در شاهنامه فردوسی

روانشناسی مثبت گرا در جستجوی زندگی خوب و معنادار و به دنبال مطالعه علمی عملکرد انسانی است که به جای تمرکز بر بیماریها وضعفها بر توانمندی های انسان توجه می کند. توانمندیهایی چون:شادی، خوش بینی، رضایتمندی از زندگی و امید به آینده. پژوهشگران روانشناسی مثبت گرا توانمندی های انسان را در شش گروه بزرگ معرفی می کنند که عبارتند از:خرد، شجاعت، انسان دوستی، عدالت، خویشتن داری و تعالی و برای هر کدام قابلیت هایی را در نظر می گیرند. در مجموع ۲۴ قابلیت). همچنین هیجانات مثبت را در سه نوع گذشته، حال و آینده برمی شمرند. هدف این پژوهش، مقایسه آراء واندیشه های روان شناسان مثبت گرا بانظرات و افکار فردوسی بوده و نتایج به دست آمده نشان داد که این توانمندیها و قابلیت های آن کاملا با شاهنامه فردوسی به عنوان یکی از قدیمی ترین متون ادبیات فارسی منطبق می باشد. در مجموع از حدود ۶۰ هزار بیت موجود در شاهنامه، ۲۰۳۳ بیت به هیجانهای مثبت و توانمندیها اشاره دارد. فضیلت تعالی با ۶۲۸ مورد وخرد با ۴۱۸ بیت وخویشتن داری با ۴۰۴ بیت، بالاترین مقدار فراوانی را به خود اختصاص دادند. به عبارتی یافته های پژوهشگران غربی تحت عنوان توجه به پرورش توانمندیها و هیجان های مثبت برای ساختن انسان سالم ومتعالی، در متون فارسی ما بسیار زیبا ودلکش وعمیق و از قرنها قبل بیان شده است.