گستره افضلیت امام بر اساس عقاید شیعه

لزوم افضلیت به معنای برتری، یکی از شرایط امامت در مکتب تشیع است. برخی اهل سنت نیز همچون شیعه در این باره می اندیشند. مدعای اصلی آن است که امام باید برتر از افراد امتش و یگانه روزگار در دوران امامتش باشد. اما پرسش اصلی نگارنده در این نوشتار، از جنس دیگری است. نویسنده به دنبال تعیین گستره افضلیت امام _ با محوریت امامت عامه، نه فقط امامان اهل بیت علیه السلام _ است. این که امام باید افضل و برتر از دیگران باشد، سخنی است و این که او باید در چه اموری افضل باشد، سخنی دیگر که همین، دغدغه نویسنده در این مقاله است. دیدگاه های متنوع و متفاوتی از متکلمان شیعی ارائه شده است که خالی از ابهام نیستند. در این نوشتار، اشاره ای کوتاه به لزوم افضلیت امام شده، آن گاه با روش عقلی _ نقلی بر تبیین گستره افضلیت امام تمرکز شده است. بر اساس مهم ترین دستاوردهای این پژوهش، امام باید در آن اموری برتر از دیگران باشد که برای همان امور به امامت برگزیده شده است؛ هرچند امامان اهل بیت علیه السلام در امور دیگری نیز سرآمد دیگران هستند.

Keywords:

افضلیت , امام , لزوم افضلیت , گستره افضلیت , شیعه