پپتید کلاچن با وزن مولکولی کم، پیشرفت آرتروز را از طریق ترویج سنتز ماتریکس خارج سلولی توسط کندروستیت هادرمدل قطع رباط صلیبی قدامی خرگوش بهبود می بخشد

این مطالعه بررسی کرد که ایا تجویز خوراکی پپتید کلاژن با وزن مولکولی کم (ال ام سی پی) حاوی سه Gly_pro_hyp با محتوای بیش از ۱۵ تری پپتید Gly_xy می تواند پیشرفت ارتروز OA را با استفاده از صلیبی خدامی خرگوش بهبود بخشد. مدل قطع رباط ACLT او آ القایی و سلول های غضروفی جدا شده از بیمار مبتلا به OA. تجویز خوراکی ام سی پی ۱۰۰ یا ۲۰۰ میلی گرم/ کیلوگرم در روز به مدت ۱۲ هفته آسیب غضروفی را بهبود بخشید. از دست دادن پروتئوگلیکان را در مقایسه با یافته های گروه کنترل ای سی پی کاهش داد و در نتیجه وابسته به دوز P<۰.۰۵ بهبود نمره ی OARSI در رنگ آمیز هماتوکسیسلین ائوزین، و سافارین O. در تجزیه تحلیل توموگرافی میکروکامپیوتری، LMCP همچنین به طور قابل توجهی P<۰.۰۵ زوال ریز ساختار در استخوان ساب غضروبی تیبیا را در طول پیشرفت OA سرکوب کرد. افزایش غلظت در مایع سینویال به دنبال القای استئوارتریت وابسته به دوز بود. P۰.۵ با درمان LMCP علاوه بر این ایمنو هیستوشیمی نشان داد که ال ام سی پی به طور قابل توجهی P۰.۵ کلاژن نوع II را تنظیم کرد و ماتریکس متالومروتئیناز ۱۳ را در بافت غضروفی تنظیم کرد. مطابق با نتایج LMCP , invivo به طور قابل توجهی P۰.۵ بیان MRNA COL۲A۱ و ACAN را در سلول های غضروفی جدا شده از بیمار مبتلا به OA بدون توجه به شرایط القای IB-۱B افزایش داد. این یافته ها نشان می دهد که ال ام سی پی دارای پتانسیل به عنوان یک درمان درمانی برای OA است که بازسازی غضروف را تحریک می کند.

Keywords:

استئوآرتریت , خرگوش ACLT , کندروسیت , هیدرولیز کلاژن , پپتید کلاژن با وزن مولکولی کم , بازسازی غضروف