بررسی مقایسه ای اثر مشتقات کوئرستین بر پروتئین p۵۳ با استفاده از روش داکینگ مولکولی

کوئرستین یک ترکیب گیاهی طبیعی است که به میزان زیادی در میوه ها و سبزیجات وجود دارد. کوئرستین فلاونوئیدی است که به عنوان یک ترکیب ضدسرطانی شناخته می شود که فعالیت های ضدسرطانی آن شامل فعالیت های ضدالتهابی، ضد رگ زایی و ضد تکثیر سلولی است. P۵۳ یک سرکوب کننده تومور است که اغلب در بسیاری از سرطان ها جهش می یابد. کوئرستین با فعال کردن P۵۳، اپوپتوز و بقای سلولی را در بسیاری از سرطان ها کاهش می دهد. در این مطالعه، نحوه اتصال مشتقات کوئرستین به این پروتئین بررسی شد که کدام یک از مشتقات کوئرستین (تاماریکستین و یا کوئرسترین) بهترین اثر متقابل ساختاری را روی P۵۳ دارند.در این مطالعه، ما از سایت های Pub Chim به آدرس Dragbank www.drugbank.com ،pubchem.ncbi.nlm.nih.gov و www.uniprot.org برای بررسی مشتقات کوئرستین استفاده کردیم. همچنین از نرم افزار ViewerLite PyRx Chimera ۱.۱۵ ،AutoDockTools-۱.۵.۶ نیز جهت انام داکینگ مولکولی استفاده شد. با توجه به انجام داکنیگ معمولی ما دریافتیم که تامارکسیتین (از مشتقات کوئرستین) با توجه binding affinity بالاتر و RMSD بهتر نسبت به کوئرسترین (از مشتقات کوئرستین) تاثیر بهتری بر پروتئین P۵۳ برای القای اپوپتوز و جلوگیری از رشد سلول های سرطانی دارد.

Keywords:

داکینگ مولکولی , تامارکستین , کوئرسترین , پروتئین P۵۳