سهم راهبرد های مقابله ای والدین در پیشبینی تاب آوری دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان قائمشهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی سهم راهبرد های مقابله ای والدین در پیش بینی تاب آوری دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان قائمشهر بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهرستان قائمشهر در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱ طبق گزارش آموزش و پرورش به تعداد ۲۴۹۸ دانش آموز و والدین آنها می باشد. از این جامعه ۳۳۴ نفر با استفاده از جدول کرجسی مورگان و نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش عبارتنداز: پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس (۱۹۸۴)، پرسشنامه کانر و دیویسون .(۲۰۰۳) داده های بدست آمده توسط روشهای آمار توصیفی (جداول فراوانی، درصد، میانگین ها ) و آمار استنباطی (آزمون رگرسیون) با کمک نرم افزار( (spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس تحلیل صورت گرفته مشخص گردیده شده که تمام متغیرها با یکدیگر ارتباط دارند واین ارتباط برای بیشتر متغیرها از نوع مثبت و مستقیم می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که راهبردهای مقابله ای والدین توان پیش بینی تاب آوری دانش آموزان دختر را دارد. راهبردهای مقابله ای مثبت باعث کاهش تنیدگی می شود و والدین بهتر می توانند تنش ها، استرس، بی قراری و مشکلات روحی و روانی فرزندان خود را حل و این موجب افزایش تاب آوری آنان می شود.

Keywords:

راهبردهای مقابله ای , تاب آوری , دانش آموزان دختر