پیش بینی کننده های تماشای تلویزیون، بازی های رایانه ای و ویدئویی در نوجوانان شهر تبریز

تماشای برنامه های تلویزیون، بازی های رایانه ای و ویدئویی به عنوان «فعالیت نشسته» از رفتارهای ناسالم نوپدید است که در بین نوجوانان شیوع جهانی دارد. به منظور شناسایی پیش بینی کننده های رفتارهای نشسته نوجوانان، مطالعه توصیفی، تحلیلی با استفاده از پرسشنامه یادآمد فعالیت بدنی ویژه نوجوانان، همراه با پرسشنامه اطلاعات جمعیتی، درک حمایت خانواده، وخودکارآمدی، به صورت خودایفا دربین نوجوانان دانش آموزان درشهر تبریز سال تحصیلی ۱۳۹۰-۱۳۸۹ انجام شد. در مجموع، ۴۰۲ نوجوان، ۵۱.۵ درصد دختر با میانگین سنی ۱۲.۹۳ (انحراف معیار ۰.۴۹) شرکت داشتند. میانگین مدت رفتارهای نشسته نوجوانان ۱۹۳.۵۵ (انحراف معیار۹۹.۱۵)، دختران۱۷۰.۲۵ (انحراف معیار۸۹.۲۰) و پسران ۲۱۸.۲۵ (انحراف معیار۱۰۳.۳۴) دقیقه در روز بود. اجرای تحلیل رگرسیون لوجستیک نشان داد: جنس پسر (نسبت شانس= ۳.۰۱ با ۹۵% فاصله اطمینان=۴.۶۴-۱.۶۴ ،۰.۰۰۱>P)، اشتغال مادر (نسبت شانس=۲.۳۶ با ۹۵% فاصله اطمینان۴.۶۷-۱.۱۹ ۰.۰۱۳=P) و خودکارآمدی (نسبت شانس=۱.۱۰ با %۹۵ فاصله اطمینان= ۰.۹۹-۰.۹۴ ،۰.۰۰۶=P) با رفتارهای نشسته بیش از ۱۲۰ دقیقه در روز، رابطه معنی دار دارند.جنس پسر، اشتغال مادر و خودکارآمدی، پیش بینی کننده های موثر بر رفتارهای نشسته نوجوانان بود. انس با تلویزیون، بازی های رایانه ای و ویدئویی مستقل از سطوح فعالیت بدنی نوجوان یک مشکل روانی محیطی تشخیص داده شد. کاهش رفتارهای نشسته، راهکارهای خاص نیاز دارد که باید مستقل از سطوح فعالیت بدنی متوسط و شدید نوجوانان طراحی و اجرا شود.

Keywords:

Sedentary behavior , TV viewing , Computer and video game playing , Physical activity , Self efficacy , Perceived family support , رفتار نشسته , تماشای تلویزیون , بازی های رایانه ای و ویدئویی , فعالیت بدنی , خودکارآمدی , درک حمایت خانواده