بررسی اثر تمرینات نظامی برحس عمقی مفصل مچ پا و رابطه آن با آسیب های عضلانی اسکلتی در سربازان

مقدمه: خستگی یکی از موارد شایع بعد از انجام تمرینات نظامی است که به نظر می رسد از دلایل مهم آسیب به ویژه در مفاصل اندام تحتانی باشد. در بسیاری از موارد پس از آسیب، کاهش حس عمقی در این افراد دیده می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر خستگی عضلانی ناشی از انجام تمرینات نظامی در دوره آموزشی بر حس عمقی مچ پای سربازان و رابطه آن با آسیب های عضلانی اسکلتی بود. روش بررسی: ۵۰ سرباز در طول دوره آموزشی، به طور تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. حس عمقی مچ پای غالب در حرکت پلانتارفلکشن (در زاویه ۲۱ درجه) به صورت فعال و غیرفعال پیش از آغاز و پس از پایان دوره آموزشی توسط دستگاه (cpm)Continuous Passive Motion اندازه گیری شد و میانگین خطای مطلق سه آزمایش ثبت گردید. همچنین تعداد و نوع آسیب افراد در طی دوره ثبت گردید. به کمک آزمون آماری t جفتی تغییرات حاصله در حس عمقی مفاصل، پیش و پس از دوره سنجیده شد. همچنین ارتباط بین میزان دقت حس عمقی و شیوع آسیب دیدگی سنجیده شد. یافته ها: تمرینات نظامی در دوره آموزشی باعث کاهش دقت تشخیص وضعیت مچ پا در حرکت پلانتار فلکشن در دو حالت فعال و غیرفعال می شود (۰۰۱/۰< p) همچنین ارتباط قوی بین کاهش دقت حس عمقی مفاصل و وقوع آسیب مشاهده شد. (۰۰۱/۰>p، ۸۶/۰=r) بحث و نتیجه گیری: حس عمقی مفصل مچ پا در اثر اعمال خستگی کاهش می یابد و افراد دارای دقت حس پایین تر بیشتر از دیگران در معرض آسیب دیدگی قرار دارند.

Keywords:

Proprioception , Fatigue , Ankle Joints , حس عمقی , خستگی , مفصل مچ پا