پروبیوتیک ها ریززنده های هستند (باکتری و مخمر) که با استقرار در بخش های مختلف بدن ،اساسا روده؛ به عنوان فلور طبیعی، از طریق دریافت خوراکی با عمل زیستی خود، عمدتا از طریق حفظ توازن
فلور میکروبی روده سودمند وسبب ایجادخواص سلامت بخش برای میزبان می شوند. مصرف باکتری
پروبیوتیک از طریق محصولات غذایی یک ایده جهت پایدار کردن بالانس میکروفلور روده است. افزودن پروبیوتیکها به محصولات غذایی یک روش طبیعی جهت افزایش عملکردی این محصولات است. باکتریهای اسیدلاکتیک، پروبیوتیکهای معروفی هستند که هنگامی که به مقدار زیادی در تهیه غذاها استفاده میشود قادر به زنده ماندن در هنگام عبور از دستگاه گوارش و چسبیدن به سلولهای روده جهت کمک به تعادل روده هستند ولی به شرایط اسیدی معده که pH آن کمتر از ۲ است بسیار حساس هستند. انکپسولاسیون فرایند پوشش مداوم در اطراف یک ماتریکس داخلی است که این ماتریکس درداخل دیوار کپسول به عنوان یک هسته محصور میشود. انکپسولاسیون با روشهای مختلفی از جمله انکپسولاسیون با آلژینات نشاسته، انکپسولاسیون با فشار مستقیم، انکپسولاسیون با پروتئینهای ژل شده توسط رنین، انکپسولاسیون با پروتئینهای آبپنیر ژل شده،انکپسولاسیون پریبیوتیکها صورت می گیرد که مهمترین آن استفاده از آلژینات نشاسته می باشد. در مطالعات اخیر پیشنهاد گردیده است تا از روشهای مختلفی از جمله انکپسولاسیون این باکتریها جهت افزایش رشد و زنده مانیشان استفاده شود. نتایج نشان داده است که باکتری-های
پروبیوتیک انکپسوله شده در روده به آرامی آزاد شده و تعداد این باکتریهای انکپسوله شده در روده نسبت به باکتریهای
پروبیوتیک آزاد افزایش قابل توجهی داشته است.