افزایش سرمایه و هزینه های نمایندگی

این مقاله با استفاده از جریان نقد آزاد و فرصت­های رشد و با در نظر گرفتن هزینه سرمایه، به بررسی تاثیر افزایش سرمایه بر هزینه نمایندگی شرکت­ها می­پردازد. هزینه نمایندگی، شاخص مهمی در نشان دادن رفتار مدیر برای حفظ منافع مالکان و سهامداران شرکت­ها می­باشد. برای آزمون فرضیه­های پژوهش، از شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۶ در قالب دو نمونه شامل شرکت­هایی که افزایش سرمایه داشته­اند و شرکت­هایی که اقدام به افزایش سرمایه نکرده ولی در گروه صنعت مربوط به شرکت­های افزایش دهنده سرمایه قرار دارند، انتخاب شد. نمونه آزمایش شامل ۱۵۴۳ مشاهده سال-شرکت و نمونه کنترلی شامل ۱۹۳۸ مشاهده سال-شرکت می­باشد. برای آزمون فرضیه­ها از مدل­های رگرسیونی خطی چند متغیره استفاده شده است. یافته­ها حاکی از آن است که در زمان افزایش سرمایه، شرکت­هایی که از جریان نقد آزاد بالا و فرصت­های رشد پایین و شرکت­هایی که از جریان نقد آزاد پایین و فرصت­های رشد بالا برخوردار هستند، علی رغم افزایش میزان جریان نقد آزاد در اختیار مدیریت، تغییری در هزینه­های نمایندگی آن­ها مشاهده نمی­شود. بدین مفهوم که متناسب با افزایش در میزان جریان نقد آزاد شرکت، افزایش در هزینه­های نظارتی(هزینه نمایندگی) جهت نظارت بر رفتار مدیر تا حد معینی مقرون به صرفه می­باشد. در نتیجه، شرکت­هایی که اقدام به افزایش سرمایه از محل مطالبات و آورده سهامداران می­کنند، در زمان افزایش سرمایه، تغییری در هزینه­های نمایندگی آن­ها مشاهده نمی­شود.

Keywords:

Seasoned Equity Offering , Agency Cost , Free Cash Flow , growth opportunities , cost of capital. , افزایش سرمایه , هزینه نمایندگی , جریان نقد آزاد , فرصت های رشد , هزینه سرمایه