اثر رطوبت بذر و مدت زمان انبارداری بر تنش اکسیداتیو در بذر های جو

انتخاب ژنوتیپ­های مناسب برای انبارداری می­تواند از هزینه­های هنگفت انبارداری بکاهد. به منظور بررسی تنوع پتانسیل انبارداری ژنوتیپ­های جو آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی و سه تکرار اجرا شد. عامل اول  شامل هشت ژنوتیپ بومی جو به همراه دو رقم، عامل دوم رطوبت بذر در سه سطح ۷، ۱۴ و ۱۸ درصد و عامل سوم مدت زمان پیر کردن بذر (سه روز، یک هفته، چهار هفته) بود. نتایج نشان داد با افزایش رطوبت بذر از درصد جوانه­زنی بذرها کاسته شد به طوری که وقتی رطوبت به ۱۸ درصد رسید فقط ژنوتیپ­های ۳ و ۴ پس از یک هفته پیری جوانه زدند و در طی یک ماه ذخیره­سازی با رطوبت بذر ۱۸ درصد هیچ جوانه­ای مشاهده نشد. در این آزمون بعد از گذشت یک ماه ذخیره­سازی در بذرهای با رطوبت ۱۸%  محتوای کل فنلی و میزان مالون دی آلدهید کاهش یافت و از بین ژنوتیپ­های مورد بررسی ژنوتیپ ۸ (۷۲۷۴۷) طی سه روز انبارداری با رطوبت بذر ۱۸% بیشترین میزان فنل و درصد جوانه­زنی (۷۸/۳۳)  را دارا بود. از بین ژنوتیپ­های مورد مطالعه ژنوتیپ­های ۳ و ۴ با منشاء چین و ۷ و ۸ با منشاء ایران برای مقابله با شرایط نامساعد رطوبت و دمای بالای انبار، سطح آنتی­اکسیدانی خود را بالا برده و  از بنیه و درصد جوانه­زنی  بالایی برخوردار بودند. 

Keywords:

پیری , ژنوتیپ , فنل , جوانه زنی , محتوای رطوبت بذر , ذخیره سازی