رابطه سبک های ارتباطی والدین با خودشیفتگی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر بیرجند

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبک های ارتباطی والدین با خودشیفتگی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان بیرجند بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش­آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۸ که مشغول به تحصیل هستند را تشکیل می دهد که از میان آن ها ۳۶۰ نفر (بر اساس جدول مورگان) در این پژوهش شرکت و پرسشنامه سبک های ارتباطی کوئرنر و فیتزپاتریک و پرسشنامه خودشیفته راسکین و تری را تکمیل کردند. از ضریب همبستگی و رگرسیون گام به گام برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبک ارتباطی گفت و شنود بااحساس اقتدارطلبی، برتری طلبی و محق بودن رابطه معناداری وجود دارد، درحالی که قدرت پیش بینی ارتباط خانوادگی از نوع همنوایی معنادار نبود؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت، خانواده های با جهت گیری گفت وشنود، باعث افزایش ویژگی های شخصیتی اقتدارطلبی، برتری طلبی و محق بودن در فرزندان خود می شوند.

Keywords:

سبک های ارتباطی خانواده , خودشیفتگی , گفت وشنود و همنوایی