بهینه سازی شکل قسمت لاستیکی نگهدارنده موتور ملی به منظور بهبود رفتار ارتعاشی آن

در این مقاله، بر اساس جداسازی مودهای ارتعاشی موتور ملی نسبت به محور گشتاور غلتشی، سختی­های بهینه نگهدارنده­ها تعیین شده و شکل مناسب بخش لاستیکی نگهدارنده گشتاوری برای دستیابی به سختی­های بهینه مشخص می­گردد. به این منظور، تابع هدف مناسب انتخاب شده و پس از آنالیز حساسیت، متغیرهای بهینه­سازی تعیین می­گردند. برای انجام بهینه­سازی از الگوریتم ژنتیک استفاده می­شود. سپس، لاستیک در نرم افزار هایپرمش شبکه بندی شده و در نرم افزار اباکوس پس از انتخاب مدل مناسب هایپرالاستیک برای آن، تحلیل­های استاتیکی انجام شده و با مقایسه نتایج حاصل با نتایج آزمون­های تجربی، مدل اجزاء محدود و تحلیل استاتیکی انجام شده در نرم­افزار آباکوس اعتبارسنجی می­گردد. سپس، با تغییر شکل­های متعدد و انجام تحلیل­های استاتیکی در نرم­افزار آباکوس، شکل مناسب لاستیک برای دستیابی به سختی­های بهینه تعیین می­گردد. در نهایت، به منظور بررسی میزان بهبود رفتار ارتعاشی موتور با به کارگیری هندسه جدید لاستیک، نمودارهای پاسخ فرکانسی قبل و بعد از بهینه­سازی ترسیم شده و مورد مقایسه قرار می­گیرند. بر اساس نتایج به دست آمده، با به­کارگیری هندسه جدید لاستیک (حالت بهینه) در مقایسه با حالت فعلی، هم حرکات موتور کمتر شده و هم نیروهای منتقل شده به شاسی کاهش می­یابند که منجر به آرامش بیشتر سرنشینان خودرو خواهد شد.

Keywords:

Engine Mount , Vibration Mode Decoupling , Torque Roll Axis , Optimization , Hyper Elastic , نگهدارنده موتور , جداسازی مودهای ارتعاشی , محور گشتاور غلتشی , بهینه سازی , هایپرالاستیک