بررسی ارتباط بین بکارگیری برنامهی مداخلهی آموزشی و بهبود رفتارهای پیشگیریکننده از بیماری لیشمانیوز(مطالعه موردی : شهرستان رامهرمز)

با توجه به عامل بیماری و علائم بالینی، لیشمانیوز (جلدی )سالک در انسان به دو شکل سالک شهری (خشک) وسالک روستایی (مرطوب) بروز می کند به بیماری ناشی از لیشمانیا در پوست، لیشمانیوز جلدی یا سالک گفته می شود، که در دنیای قدیم از جمله ایران عامل آن عمدتا(لیشمانیا تروپیکا ) L.tropica است. یکی از موثرترین راهها در کاهش شیوع این بیماری آموزش روشهای پیشگیری به افراد ساکن در مناطق آندمیک این بیماری می باشد. در این مطالعه گروه هدف ، تعداد ۱۵۴ نفر والدین خانوارهای با سواد (سواد درحد خواندن و نوشتن )تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی که پرونده خانوار در این مراکز دارند وارد مطالعه شدند و پرسشنامه ای که بر اساس مدل بزنف تنظیم شده بود را تکمیل نمودند . سپس ۲ جلسه آموزشی ( به صورت نمایش فیلم در رابطه با بیماری سالک ) برگزار شد . سپس پس از ۳ ماه فعالیت آموزشی ، داده ها مجددا توسط پرسشنامه جمع آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت . میانگین نمرات مربوط به آگاهی ، نگرش ، قصد رفتاری ، عوامل قادرکننده و رفتار بعد از مداخله آموزشی بطور معنی داری افزایش یافت . یافته های این بررسی نشان داد که اجرای برنامه بر اساس مدل بزنف برای والدین خانواده ها مفید بوده و انجام وظایف والدین را تسهیل بخشیده است .

Keywords:

لیشمانیوز , مدل بزنف , والدین خانوارها , آموزش بهداشت