خروج از توسعه نیافتگی؛ خاصه توسعه پایدار توریسم در مناطق مرزی (مطالعه موردی: منطقه مرزی اورامانات)

پایداری در توریسم یکی از پررمز و رازترین مفاهیم مطرح در بحث مدیریت نظام توریسم و توسعهیافتگی برای هر کشور و منطقه ای محسوب میشود. با این حال در کنار این ماهیت پیچیده، با توسعه نیافتگی نیز خصوصا در مناطق مرزی روبه رو بوده است. با توجه به ظرفیتهای جذاب و بکر مستعد توسعه پایدار توریسم در مناطق مرزی اورامانات که پژوهش حاضر بر آن تمرکز دارد، بهره برداری مناسب از ظرفیتها از طریق برنامه بلندمدت توسعه ای(آمایش سرزمین)، میتواند جرقه مهم جهش توسعه پایدار توریسم را هموارتر نموده کرده باشد. بنابراین مقاله حاضر با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی در صدد پاسخ به این سوال است که خروج از توسعه نیافتگی در زمینه توسعه پایدارتوریسم در مناطق مرزی اورامانات چگونه حاصل میگردد؟ چه راهکارها و پیشنهاداتی جهت خروج از توسعه نیافتگی توسعه توریسم وجوددارد. بدین منظور برای پاسخ به سوال فوق فرضیه زیر به سنجش گذاشته شد: خروج از توسعه نیافتگی خاصه توسعه پایدار توریسم در مناطق مرزی اورامانات از طریق آمایش سرزمین و ارائه راهکارها و پیشنهادات خرد و کلان با محوریت نقش توده مردم و خاصه نخبگان و نماینده مردم در راستای انسجام توسعه پایدار منطقه و ایجاد همگرایی حاصل میگردد.

Keywords:

توسعه نیافتگی , توریسم , اورامانات , آمایش سرزمین , پیشنهادات