بررسی تامین مسکن با الگوی معماری اسلامی- ایرانی

طراحی معماری ، از مهمترین احتیاج های زندگی انسان،از قدیم مورد توجه بوده است. دین مبین اسلام، خانه را حریم امن خانواده به شمار می آورد وبه طراحی های شکل گرفته در جامعه رنگ وبوی دیگری بخشیده است . به دلیل اهمیت حریم خانواده در فرهنگ ایرانی، حفظ حریم وحجاب در طراحی خانه به وضوح دیده می شود. طراحی معماری در گذشته ایران، درون گرا بود و مشرف نبودن خانه ها به یکدیگر و همچنین پرهیز از اختلاط محرم و نامحرم از ویژگی های مهم آن به شمار می رفت. از زمان قاجاریه که معماری مدرن شناخته می شود، معماری سنتی با معماری مدرن دریک رقابت قرارگرفته اند. این پژوهش به صورت توصیفی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای - اسنادی می باشد . در این پژوهش به بررسی دو اصل تعیین کننده طرح اسلامی - ایرانی که شامل اصول سلبی( اصل نهی اشراف ، اصل پرهیز از تشخیص کالبدی ، اصل نکوهش ارتفاع زیاد خانه ، اعتدال در تزئینات) و ایجابی ( اصل رعایت حریم و محرمیت ، اصل توصیه به مهمان پذیری و رعایت وسعت به اندازه ) است پرداخته می شود.نتایج نشان داد افزایش تقاضا برای مسکن و نیاز جامعه از یک سو و شناخت هویت معنوی مسکن با دیدگاه الهی از سویی دیگر ایجاب میکند تا با شناخت اصول طراحی مسکن از دیدگاه قرآن کریم بتوان بهره برد و بتوانیم به اصولی راهگشا در زمینه طراحی مسکن دست یابیم. این اصول میتواند مقدماتی برای طرح موضوع معماری اسلامی- ایرانی (مورد هدف در برنامه های پنج ساله نظام جمهوری اسلامی) باشد. همچنین مورد استفاده جامعه معماران و متخصصان قرار گیرد.

Keywords:

معماری , مسکن , اسلامی - ایرانی