اقدامات سازمان بین المللی دریا نوردی و قوانین ایران در خصوص مسافر قاچاق

یکی از چالشهایی که همواره صنعت کشتیرانی و حمل و نقل دریایی با آن مواجه بوده، معضل مسافر است. منظور از مسافر قاچاق دریایی کسی است که خود را مخفیانه و (Stowaway) قاچاق در یایی بدون اطلاع فرمانده و خدمه وارد کشتی کرده و قصد دارد بدون مجوز و به صورت غیر قانونی به مکان دیگری مهاجرت نماید. این افراد غالبا زمانی دست به چنین عملی می زنند که کشتی در بندر لنگر انداخته و مشغول تخلیه و بارگیری کالا می باشد که ممکن است چند روزی به طول بیانجامد. این موضوع در حال حاضر یکی از معظلات حمل و نقل دریایی به شمار می رود چرا که کشف این گونه افراد در کشتی توسط فرمانده یا خدمه در حین سفر دریایی، مشکلات عدیده ای چه به لحاظ اقتصادی و چه به لحاظ حقوقی برای کشتی درپی خواهد داشت . این تحقیق با سعی نموده از طریق مطالعه مقالات، تحقیقاتی و آثار مکتوب و نیز اسناد بین المللی مرتبط با موضوع به سوالاتی که نهایتا به روشن شدن وضعیت حقوقی مسافر قاچاق در حقوق بین الملل می شود پاسخ دهد. با بررسی موضوع مشخص گردید که هرچند تا کنون اقدامات مناسب حقوقی توسط نهادهای بین المللی از جمله سازمان بین المللی دریانوردی در مواجهه با معضل مسافر قاچاق دریایی صورت گرفته اما به دلیل وجود نقایصی این اقدامات نتوانسته به صورت کامل در رفع مشکل موثر واقع گردد

Keywords:

کشتیرانی , سازمان بین المللی دریانوردی , مسافر قاچاق , حمل ونقل دریایی