رابطه بین محرومیت (فقر اقتصادی) و کیفیت زندگی وابسته به سلامت

بررسی شواهد علمی اخیر نشان می دهد که عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت به میزان قابل توجهی در وضعیت سلامت و کیفیت زندگی مردم نقش دارند و در این میان عامل اقتصادی به عنوان یکی از مهم ترین علل معرفی می شود. هدف اصلی این مطالعه تاثیر محرومیت (فقر اقتصادی) بر کیفیت زندگی وابسته به سلامت بود.این مطالعه در یکی از مناطق شهر تهران با حجم نمونه ۴۰۰ نفر انجام شد که ۲۰۰ نفر آن در برگیرنده افراد محروم تحت پوشش یک نهاد خیریه عمومی (گروه ۱) و ۲۰۰ نفر افراد عادی (گروه ۲) بودند. کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افراد محروم تحت پوشش یک نهاد خیریه عمومی (گروه ۱) با کیفیت زندگی افراد عادی (گروه ۲) مورد بررسی قرار گرفت. میانگین سنی افراد محروم (گروه ۱) ۷۰.۵۶ سال و میانگین سنی افراد عادی (گروه ۲) ۶۵.۸۲ سال بود. آزمون آماری تک متغیره نشان داد که تفاوت آماری معنی داری در سنجه های کیفیت زندگی وابسته به سلامت در دو گروه وجود دارد (۰.۰۰۱>P). در تحلیل رگرسیون لجستیک میزان بخت گروه محروم نسبت به گروه کنترل برای پیامد نامطلوب خلاصه سنجش سلامت جسمانی (PCS) بیش از ۱۰ و برای پیامد نامطلوب خلاصه سنجش سلامت روانی ۱۵برابر بود.نتایج تحقیق نشان داد که محرومیت (فقر اقتصادی) سبب کاهش کیفیت زندگی وابسته به سلامت است. به نظر می رسد ارتقای وضعیت اجتماعی و اقتصادی افراد محروم بتواند در افزایش سلامت و کیفیت زندگی آنان موثر باشد.

Keywords:

Poverty , Quality of life , Social determinants of health , محرومیت , فقر , کیفیت زندگی , عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت