رضایت شغلی و سلامت روان

رضایت شغلی، نگرشی فردی نسبت به شغل بوده و یکی از عوامل مهم در موفقیت شغلی است که باعث افزایش کارآیی، بروز خلاقیت و احساس رضایت فردی می گردد. بر این اساس روشن است عوامل موجود در محیط کاری عملکرد فرد را در شغل او تحت تاثیر قرار می دهد که این مسئله در نتیجه وساطت عوامل روانی متاثر از شرایط محیطی است. هدف از انجام این بررسی، ارزیابی رابطه رضایت شغلی و سلامت روان کارکنان در سال ۱۳۸۹ بوده است.آزمودنی های پژوهش به صورت تصادفی ساده از کارکنان شاغل در بخش های (اداری، پژوهشی و فرهنگی آموزشی) دو مجموعه سازمانی همگن انتخاب شدند. ابزار پژوهش بررسی رضایت شغلی، پرسشنامه ای مشتمل بر ۴ سوال بود که مولفه های مرتبط با رضایت کلی از شغل، درآمد، محیط فرهنگی حاکم بر سازمان و رفتار فرهنگی را شامل می شد. سلامت روان نیز با استفاده از ابزار استاندارد GHQ-۱۲ مورد بررسی قرار گرفت.در مجموع، ۲۲۰ نفر در هر دو جنس از دو سازمان مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی جمعیت، ۳۵.۵ سال (۷.۸=انحراف معیار) و میانگین سال های تحصیلی ۱۵.۴ (۲.۹=انحراف معیار) بود. میانگین نمره سلامت روان ۲.۵ (۲.۳=انحراف معیار) بوده و بیشتر افراد (۵۵ درصد) رضایت شغلی متوسط داشتند. نتایج نشان داد سلامت روان با مولفه های «رضایت کلی از شغل، رضایت از محیط فرهنگی و رضایت از رفتار فرهنگی» دارای ارتباط معنادار بود (۰.۰۵>P) و افرادی که رضایت بیشتری را ابراز داشتند، از سلامت روان بهتری نیز برخوردار بودند.بر اساس نتایج، درآمد افراد، سلامت روان آنها را تحت تاثیر قرار نمی دهد، اما رضایت شغلی، عاملی تاثیرگذار بر سلامت روان است.

Keywords:

Job satisfaction , Mental Health , ۱۲ Item General Health Questionnaire (GHQ -۱۲) , رضایت شغلی , سلامت روان , پرسشنامه استاندارد سلامت روان GHQ-۱۲