تاثیر الگوی مراقبت مشارکتی بر سلامت روان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: مشارکت بیماران در برنامه های مراقبتی از اجزای کلیدی توانمندسازی آن ها است که جهت ارتقاء و بهبود زندگی بیماران استفاده می شود. الگوی مراقبت مشارکتی باعث ایجاد یک رابطه موثر، متعادل و مستمر بین تیم درمان و بیماران می شود. هدف: هدف این پژوهش تعیین تاثیر الگوی مراقبت مشارکتی بر سلامت روان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است. مواد و روش ها: در این کارآزمایی کنترل شده تصادفی، ۱۰۰ بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سلامت روان (GHQ-۲۸)، در دو مرحله قبل و بعد از آزمون در هر دو گروه جمع آوری شدند. آزمون بر اساس مراحل الگوی مراقبت مشارکتی (انگیزش، آماده سازی، درگیرسازی و ارزشیابی) به مدت ۶ ماه در گروه آزمون انجام شد. ترتیب و محتوی برگزاری جلسات آموزشی مبتنی بر الگوی مراقبت مشارکتی که مطابق نظر طراحان الگو می باشد. روایی محتوی آموزشی توسط ۵ نفر از اساتید مربوطه و تیم تحقیق مورد بررسی و تائید قرار گرفت. سپس، داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تحلیل شد. مقدار ۰/۰۵ P< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: آزمون آماری تی مستقل تفاوت معنی داری را بین نمرات سلامت عمومی و کلیه خرده مقیاس های آن بین دو گروه آزمون و کنترل بعد از اجرای الگوی مراقبت مشارکتی نشان داد (۰/۰۰۱ P<، ۵/۱۰ t=). سلامت روان در گروه آزمون بعد از آزمون (۳/۸۶±۱۷/۱) نسبت به قبل از آزمون (۴/۱۸±۳۰/۱) به طور معنی داری بهبود یافت (۰/۰۰۱ P<). بحث و نتیجه گیری: سلامت روان بیمارانی که تحت آموزش بر اساس الگوی مراقبت مشارکتی قرار داشتند در تمام ابعاد نسبت به قبل از آزمون به طور معناداری بهبود یافت؛ بنابراین اجرای این الگوی برای بهبود سلامت روان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پیشنهاد می شود.

Keywords:

Iran , Multiple Sclerosis , Mental Health , Nursing , Participation Care , ایران , پرستاری , سلامت روان , مراقبت مشارکتی , مولتیپل اسکلروزیس