بررسی رابطه فرسودگی شغلی و خودکارآمدی در معلمان متوسطه اول؛ با تاکید بر نقش میانجیگری سخت رویی

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط فرسودگی شغلی و خودکارآمدی با تاکید بر نقش تعدیل کننده سخت رویی و تاب آوری معلمان متوسطه اول شهرری بوده است. جامعه آماری کلیه معلمان متوسطه اول آموزش و پرورش شهرری بود واز نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. روش تحقیق توصیفی و از نوع تحلیل مسیر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بوده است که به ترتیب پرسشنامه خودکارامدی شرر و مادوکس (۱۹۸۲) ,تاب آوری کانر و دیویدسون (۱۹۹۰), سخت رویی کوباسا و همکارانش(۱۹۸۲), پرسشنامه فرسودگی شغلی معلمان و مدیران ایران آگیلار وفایی(۱۳۸۵) استفاده شد. نتایج نشان می دهد, اثر مستقیم خودکارآمدی بر سخت رویی (۱۹/۰=β، ۰۱/۰>P) و تاب آوری (۲۲/۰=β، ۰۱/۰>P) مثبت و معنادار و بر روی فرسودگی شغلی(۲۱/-۰=β، ۰۱/۰>P) منفی و معنادار بوده است. همچنین سخت رویی بر تاب آوری اثر مستقیم مثبت(رابطه قوی) دارد (۴۸/۰=β، ۰۱/۰>P) و اثر  سخت رویی بر فرسودگی شغلی اثر مستقیم منفی(۳۴/۰- =β، ۰۱/۰>P)  است؛ در این زمینه ضریب اثر مستقیم تاب آوری بر فرسودگی شغلی قابل توجه بود (۳۹/۰-=β، ۰۱/۰>P)؛ علاوه بر اثرات مستقیم، اثرات غیر مستقیم را نیز در تحلیل مسیر مشاهده گردید به گونه ای که اثرغیر مستقیم سخت­رویی از طریق تاب آوری بر فرسودگی شغلی منفی و معنادار بود(۱۲/۰- =β، ۰۱/۰>P) واثر غیرمستقیم خودکارآمدی نیز از طریق متغیرهای سخت رویی و تاب آوری بر فرسودگی شغلی (۱۴/۰- =β، ۰۱/۰>P)  منفی و معنادار بود. به عبارت دیگر خودکارآمدی نیز می تواند متغیرهای سخت رویی و تاب آوری را تحت تاثیر قرار دهد و بدین صورت علاوه بر اثر مستقیم بصورت غیر مستقیم نیز باعث کاهش متغیر فرسودگی شغلی شود.

Keywords:

فرسودگی شغلی , خودکارآمدی , سخت رویی , تاب آوری , معلمان متوسطه اول