بررسی اثر درشت دانه، نسبت آب به مواد سیمانی و میکروسیلیس بر یخ زدگی بتن با مقاومت زیاد

مشخصات اجزای بتن بر خصوصیات دوام بتن با مقاومت بالا و یا با عملکرد بالا در مقابل یخبندان تاثیر به سزایی خواهند گذاشت. بدون شک تشخیص دقیق این ارتباط، به انتخاب صحیح نوع و درصد اجزای بتن در هر پروژه مشخص منجر خواهد شد. هدف از این تحقیق، بررسی امکان دستیابی به مدلهای تجربی– ریاضی برای تبیین اثرات یخ زدگی بر بتن با مقاومت بالاست. در این راستا نقش مقاومت فشاری دو نوع درشت دانه (آهکی و کوارتزیتی)، مقادیر مختلف میکروسیلیس جایگزینی (۰، ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد)، و نسبت آب به مواد سیمانی (۲۵/۰،۳/۰ و ۴/۰) در کنار تعداد سیکلهای ذوب و انجماد برروی دوام بتن با مقاومت بالا در برابر یخبندان مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع ۴۳۲ نمونه بتن با مقاومت بالا ساخته و تحت آزمایش ذوب و انجماد بر اساس استاندارد ASTM C۶۶۶B قرار گرفتند. در نهایت با رگرسیون در اطلاعات تجربی، روابطی برای سنجش دوام بتن با مقاومت بالا در برابر یخبندان ارائه شد.

Keywords:

Freeze-thaw durability , Compressive strength , Water-cement ratio , Length change , Weight change , Absorption , Silica fume. , دوام بتن در برابر ذوب و انجماد , نسبت آب به مواد سیمانی , میکروسیلیس , درشت دانه , مقاومت فشاری , تغییر طول , تغییر حجم , جذب آب