بررسی تاثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در کاهش و مهار خشم دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان (p۴c) در کاهش و مهار خشم در دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه منطقه ۱۴ شهر تهران است. این پژوهش، به روش نیمه تجربی و با بهره گیری از طرح تحقیق آزمون مقدماتی و نهایی با گروه شاهد انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه منطقه ۱۴ تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۱-۱۳۹۰ تشکیل دادند که از میان آن ها، ۶۰ نفر به منزله نمونه، با روش نمونه گیری چندمرحله ای خوشه ای انتخاب شدند (۳۰ نفر گروه شاهد و۳۰ نفر گروه تجربی). پس از برگزاری دوره آموزشی مد نظر، به منظور جمع آوری داده ها، از پرسش نامه بیان حالت هیجانی و صفت شخصیتی خشم اسپیلبرگر (STAXI-۲) و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های این پژوهش، در مجموع، اعتبار و اعتماد پذیری برنامه فلسفه برای کودکان را در کاهش و مهار خشم نوجوانان و چهار مولفه اصلی اش، یعنی احساس نیاز به بیان کلامی خشم، احساس نیاز به بیان فیزیکی خشم، خلق و خوی خشمگین، برون ریزی و درون ریزی خشم تایید کرد. در قسمت پایانی مقاله، سعی شده است تبیینی نظری از چرایی تاثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در کاهش و مهار خشم در نوجوانان نیز ارائه شود.

Keywords:

خشم , بیان خشم , فلسفه برای کودکان , حلقه کندوکاو