مدل مفهومی منظومه فکری رهبر ایران در تمدن نوین اسلامی (با تاکید بر ظرفیتهای درونی نظام جمهوری اسلامی)

تمدن نوین اسلامی را میتوان بسترساز شرایط جهان، پیش از ظهور منجی(عج) با رویکرد احیاء تمدن اسلامی دانست که اوج و شکوفایی آن در سده چهارم هجری بود که با عنوان »رنسانس اسلامی« شناخته میشود. اگرچه آغاز شکلگیری تمدن اسلامی با محوریت دین اسلام از شبه جزیره عربستان بود، اما در پیشرفت و تعالی آن جوامع و ملل مختلف از جمله دانشمندان ایرانی نقش داشتند. به همین دلیل گفته شده است؛ زبان این تمدن عربی، فکرش ایرانی، خیالش هندی، بازویش ترکی، اما دل و جانش اسلامی و انسانی بود . بنابراین برای احیای تمدن نوین اسلامی اهتمام تمام کشورها و ملتهای اسلامی لازم است و همه باید درباز شکوفایی آن شرکت فعال داشته باشند. رهبر ایران به مناسبتهای مختلف به عوامل، زمینه ها و نقش ملت ایران با تاکید بر تجربیات و ظرفیتهای درونی نظام جمهوری اسلامی در احیای تمدن اسلامی به عنوان نقطه آرمانی مطلوب اشارهکردهاند که بازخوانی این دیدگاه ها تحت عنوان یک منظومه فکری میتواند راهگشا باشد. بنابراین مقاله حاضر درصدد واکاوی برخی از عوامل و زمینه ها و ظرفیتهای درونی نظام جمهوری اسلامی در احیای تمدن نوین اسلامی مبتنی بر سخنرانیهای رهبر ایران با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی با استفاده از قابلیت نرم افزار مکس کیو دی ای است. برایند نوشتار حاضر، بیانگر مجموعه لوازم و مقدمات، فرصتها و ظرفیتها و مهمترین چالشهای درونی نظام جمهوری اسلامی در مسیر احیای تمدن نوین اسلامی است.

Keywords:

اسلام , بیداری اسلامی , تمدن نوین اسلامی , رهبری , فرهنگ , مولفه های تمدن.