نقش میانجی سبک زندگی اسلامی در ارتباط باورهای غیرمنطقی با استرس شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان بافق

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی سبک زندگی اسلامی در ارتباط باورهای غیر منطقی با استرس شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان بافق بود. جامعه آماری شامل معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان بافق که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مشغول به تدریس بوده اند می باشد. حجم نمونه مورد مطالعه ۱۳۰ نفر بود که از طریق جدول مورگان از جامعه آماری ۲۰۵ نفره به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این پژوهش از نوع همبستگی است و ابزار سنجش در این پژوهش، سه پرسشنامه استرس شغلی HSE (۱۹۸۱)، باورهای غیر منطقی جونز (۲۰۰۱) و سبک زندگی اسلامی کاویانی (۱۳۸۸) بوده است که روایی و پایایی ابزار سنجش مورد تایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در زمینه آمار توصیفی از روش های آماری میانگین و انحراف معیار و در زمینه آمار استنباطی از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج نشان دهنده آن است که بین باورهای غیر منطقی با استرس شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی رابطه معنادار وجود دارد. بین سبک زندگی اسلامی با استرس شغلی معلمان رابطه معنادار منفی وجود دارد و همچنین می توان میزان استرس شغلی را براساس باورهای غیرمنطقی و سبک زندگی اسلامی پیش بینی نمود.

Keywords:

سبک زندگی اسلامی , باورهای غیر منطقی , استرس شغلی.