ضرورت حفظ حریم شهرها و ارائه راهکارهای اجرایی مشارکتی

محدوده و حریم در طرح های جامع به استناد قانون تعاریف مشخص می شوند. ضوابط و مقررات هستند که مشخص می کنند در کجاها امکان ساخت و ساز وجود دارد و در چه مکان هایی این امکان مجاز و در چه مکان هایی نیز ممنوعیت ساخت و ساز وجود دارد. حریم شهر عبارت است از قسمتی از اراضی بلافصل پیرامون محدوده شهر که نظارت و کنترل شهرداری در آن ضرورت دارد و از مرز تقسیمات کشوری شهرستان و بخش مربوط تجاوز ننماید. به منظور حفظ اراضی لازم و مناسب برای توسعه موزون شهرها با رعایت اولویت حفظ اراضی کشاورزی، باغات و جنگلها، هرگونه استفاده برای احداث ساختمان و تاسیسات در داخل حریم شهر تنها در چارچوب ضوابط و مقررات مصوب طرحهای جامع و هادی امکانپذیر خواهد بود. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ضرورت حفظ حریم شهرها و ارائه راهکارهای اجرایی مشارکتی می باشد. طبق ماده۲ قانون تعاریف محدوده و حریم شهر، نظارت بر احداث هرگونه ساختمان و تاسیسات که به موجب طرحها و ضوابط مصوب در داخل حریم شهر مجاز شناخته شده و حفاظت از حریم به استثنای شهرکهای صنعتی(که در هر حال از محدوده قانونی و حریم شهرها و قانون شهرداریها مستثنی می باشند) به عهده شهرداری مربوط می باشد، هرگونه ساخت و ساز غیر مجاز در این حریم تخلف محسوب و با متخلفین طبق مقررات رفتار خواهد شد. در نتیجه می توان گفت شهرداری علاوه بر کنترل و نظارت بر ساخت وساز در محدوده شهر، در خصوص حریم شهر نیز وظایف مشابهی دارد از جمله جلوگیری از ساخت ساز غیرمجاز، غیراصولی و غیراستاندارد در محدوده حریم شهرها بر عهده شهرداری هاست. دلیل وسواسی که برای ساخت وساز در حریم شهرها وجود دارد، رعایت توازن شهرها در آینده و حفظ اراضی کشاورزی، باغ ها و جنگل ها در حریم شهر است بنابراین از آنجا پای حقوق شهروندان نیز در میان است و خود شهروندان باید به عنوان ناظری بر رعایت این مقررات نظارت کنند.

Keywords:

حفظ حریم , شهرها , مشارکت