پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس الگوهای ارتباطی، باج گیری عاطفی و سطوح تمایزیافتگی در بین زوجین شهرستان بانه در سال ۱۳۹۹

هدف از پژوهش حاضر پیشبینی سازگاری زناشویی بر اساس الگوهای ارتباطی، باجگیری عاطفی و سطوح تمایزیافتگی در بین زوجین شهرستان بانه بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، کلیه ی زوجین شهرستان بانه در سال ۱۳۹۹ بوده که تعداد آنها ۴۳۰۰۰ نفر است. حجم نمونه ی آماری مطابق با جدول کرسجی و مورگان۴۰۰ نفر ۲۰۰) زوج) بوده که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از کنار گذاشتن پرسشنامه های مخدوش، تعداد پرسشنامه ها به ۳۸۶ رسید. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ی سازگاری زناشویی ( (DAS، پرسشنامه ی الگوهای ارتباطی زوجین (CPQ)، پرسشنامه ی باجگیری عاطفی((EBMQ و پرسشنامه ی تمایزیافتگی خود (DSI-R) بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویراست ۲۱ و با روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان دادند که بین الگوهای ارتباطی، باج گیری عاطفی و سطوح تمایزیافتگی با سازگاری زناشویی رابطه معناداری وجود دارد.p<۰/۰۱ نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که تمایزیافتگی خود (جایگاه من، واکنش پذیری عاطفی)، الگوهای ارتباطی (اجتنابی متقابل، طلبکار-بدهکار) و باجگیری عاطفی ( احساس تعهد، احساس ترس و احساس گناه) قادر به پیشبینی سازگاری زناشویی زوجین شهرستان بانه میباشد(.(p<۰/۰۱

Keywords:

سازگاری زناشویی , الگوهای ارتباطی زوجین , باجگیری عاطفی , تمایزیافتگی خود.