بررسی رابطه استحکام روانی با سازگاری زناشویی در زنان کم درآمد شهرستان رباط کریم

هدف از این پژوهش بررسی رابطه استحکام روانی با سازگاری زناشویی در زنان کم درآمد شهرستان رباط کریم بود. جامعه آماری مورد بررسی این تحقیق را کلیه زنان کم درآمد شهرستان رباط کریم تشکیل می دهند. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۵۰ نفر از زنان کم درآمد در نظر گرفته شد. آزمودنی ها به روش نمونه گیری در دست رس انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات از روش میدانی و ابزار پرسشنامه سازگاری زوجی اصلاح شده (RDAS) و پرسشنامه استحکام روانی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در سطح معنیداری a≤ ۰/۰۵ استفاده شد. نتایج نشان می دهد که با افزایش استحکام روانی، سازگاری زناشویی افزایش مییابد. با افزایش گریز عاطفی، سازگاری زناشویی افزایش مییابد. با افزایش چالش، کنترل زندگی، اعتماد، اعتماد به توانایهای خود و اعتماد به توانایی های بین فردی سازگاری زناشویی افزایش می یابد. همبستگی بین سازگاری زناشویی و کنترل، کنترل هیجانی و تعهد معنادار نیست. میتوان سازگاری زناشویی را از روی مولفه های استحکام روانی پیش بینی نمود. یعنی با استفاده از چالش و تعهد میتوان سازگاری زناشویی را در زنان کم درآمد شهرستان رباط کریم پیشبینی کرد. بر اساس نتایج، بین استحکام روانی با سازگاری زناشویی در زنان کم درآمد شهرستان رباط کریم ارتباط معنی داری وجود داشت. این نتایج نشان می دهد که در زنان کم درآمد استحکام روانی با سازگاری زناشویی بالاتری همراه است.

Keywords:

استحکام روانی , سازگاری زناشویی , زنان کم درآمد