اثر کاربرد جیبرلیک اسید و ورمی کمپوست بر برخی ویژگی های ریخت شناسی و زیست شیمیایی گل نرگس (Narcissus tazetta L.)

برای بررسی اثر غلظت های مختلف جیبرلیک اسید و ورمی کمپوست بر برخی ویژگی های ریخت شناسی و زیست شیمیایی گل نرگس شیراز یا شهلا، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طور کامل تصادفی در شرایط گلخانه اجرا شد. عامل اول، ورمی کمپوست در چهار سطح صفر (شاهد)، ۱۰%، ۱۵% و ۲۰% حجم بستر کشت و عامل دوم، جیبرلیک اسید در سه سطح صفر (شاهد)، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر بود که به صورت غوطه وری سوخ ها به مدت ۴۸ ساعت به کار برده شد. نتیجه ها نشان دادند که اثر ورمی کمپوست و جیبرلیک اسید نسبت به تیمار شاهد سبب کاهش زمان گلدهی به مدت ۶۶/۱۲روز و افزایش قطر دمگل و گل به ترتیب به مقدار ۳۰/۲۶ و ۸۳/۰ میلی متر و ماندگاری گلدانی به مدت ۶۶/۸ روز گردید. هم چنین سبب افزایش وزن تر و خشک برگ به ترتیب به مقدار ۳۳/۷ و ۳۱/۰ گرم، کلسیم برگ ۹۸/۰%، وزن تر نسبی گل در روزهای سوم، پنجم و هفتم به ترتیب ۳۹/۶%، ۵۹/۷% و ۱۷/۱۹% شد. سبزینه a،  bو کل به ترتیب ۵۱/۰، ۹۴/۰ و ۴۶/۱ میلی گرم در گرم وزن تر برگ نیز افزایش یافت. به طور کلی می توان گفت که کاربرد همزمان جیبرلیک اسید و ورمی کمپوست در بهبود تمام ویژگی های گل نرگس موثر بود. جیبرلیک اسید در غلظت ۳۰۰ میلی گرم در لیتر و ورمی کمپوست ۲۰% بستر کشت، بهترین نتیجه را نشان دادند.

Keywords:

Flowering time , Growth regulator , Leaf calcium , Vase life , تنظیم کننده رشد , زمان گلدهی , عمر گلجایی , کلسیم برگ