ارزیابی برخی ویژگی های ریخت شناسی، درصد اسانس و نسبت برابری زمین در الگوهای مختلف کشت مخلوط خردل سیاه و اسطوخودوس

کشت مخلوط در بسیاری از مناطق جهان به دلیل استفاده بهینه از منابع و افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاهان دارویی و زراعی اهمیت یافته است. به منظور ارزیابی تاثیر کشت مخلوط خردل سیاه و اسطوخودوس بر درصد اسانس، برخی ویژگی های ریخت شناسی و نسبت برابری زمین، آزمایشی در سال زراعی ۹۷-۱۳۹۶ در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل درصدهای مختلف کشت مخلوط خردل سیاه و اسطوخودوس (۱۰۰ درصد خردل سیاه، ۷۵ درصد خردل سیاه- ۲۵ درصد اسطوخودوس، ۵۰ درصد خردل سیاه- ۵۰ درصد اسطوخودوس، ۲۵ درصد خردل سیاه- ۷۵ درصد اسطوخودوس و ۱۰۰ درصد اسطوخودوس) بودند. ویژگی هایی مانند وزن تر و خشک ریشه و اندام های هوایی، تعداد شاخه جانبی، ارتفاع بوته، درصد اسانس و نسبت برابری زمین، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه ها نشان داد که تیمارهای مختلف کشت مخلوط، اثر معنی داری بر همه ویژگی های مورد بررسی داشت. بیشترین میزان درصد اسانس (۲۴/۳%) و ویژگی های مطالعه شده در هر دو گیاه از تیمار ۵۰+۵۰ درصد خردل سیاه و اسطوخودوس به دست آمد. یک رابطه رگرسیونی مثبت بین درصد اسانس و ماده خشک اندام هوایی در هر دو گیاه دارویی خردل سیاه و اسطوخودوس مشاهده گردید. درصد اسانس با همه ویژگی های مورد بررسی به غیر از ارتفاع بوته در این آزمایش در گیاه اسطوخودوس همبستگی مثبت و معنی دار نشان داد. نسبت برابری زمین در تمامی تیمارهای کشت مخلوط، بالاتر از یک و بین ۳۸/۱ تا ۸۴/۱ بود که نسبت برابری زمین بالاتر از یک نشان دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص در این ترکیب کشت می باشد. در مجموع، کشت مخلوط۵۰% خردل سیاه +۵۰% اسطوخودوس نسبت به کشت خالص، با توجه به بهبود ویژگی های ریخت شناسی و افزایش سودمندی آن پیشنهاد می گردد.

ارزیابی برخی ویژگی های ریخت شناسی، درصد اسانس و نسبت برابری زمین در الگوهای مختلف کشت مخلوط خردل سیاه و اسطوخودوس Keywords:

Intercropping , Essence Percentage and Land Equality Ratio , اسطوخودوس , خردل سیاه , درصد اسانس , کشت مخلوط , نسبت برابری زمین