بهبود رفتار زیستی و قابلیت چاپ جوهر زیستی پایه آلژیناتی مورد استفاده در چاپ زیستی سه بعدی

در مهندسی بافت، چاپ زیستی سه بعدی به منظور ساخت داربست های سه بعدی با اشکال پیچیده و خواص زیستی مطلوب بسیار مورد توجه قرار گرفته است. آلژینات یکی از متداول ترین جوهر زیستی در چاپ زیستی سه بعدی است.در این پژوهش به منظور بهبود رفتار سلولی و پایداری ساختاری آلژینات از پلی اتیلن ایمین (PEI) با درصدهای مختلف استفاده شد و تاثیر آن بر روی رفتار سلولی و قابلیت چاپ هیدروژلهای آلژینات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج سلولی نشان داد که با افزایش میزان PEI انسجام و قابلیت چاپ آلژینات به %۸۸ افزایش پیدا میکند اما افزایش PEI به %۹سبب تاثیر منفی بر زنده مانی و رشد سلول شده است.بنابراین جوهر زیستی با فرمولاسیون آلژینات %۷ PEI -%۶ بهعنوان جوهر بهینه انتخاب شد.بر مبنای نتایج جوهر زیستی کامپوزیتی آلژینات و PEI میتواند کاندیدای مناسبی برای استفاده در چاپ زیستی سه بعدی جهت کاربرد در مهندسی بافت نرم باشد.

Keywords:

آلژینات , پلی اتیلن ایمین , جوهر زیستی , چاپ زیستی سه بعدی , قابلیت چاپ.