اثرات سطوح مختلف پودر و عصاره گیاه جاشیر بر وضعیت آنتی اکسیدانی در جوجه های گوشتی

این تحقیق جهت ارزیابی اثرت سطوح مختلف پودر و عصاره گیاه جاشیر بر وضعیت آنتی اکسیدانی در جوجه های گوشتی انجام گردید. به این منظور تعداد ۳۰۰ قطعه جوجه خروس گوشتی (کاب ۵۰۰) در قالب طرح کاملا تصادفی به ۵ تیمار و ۴ تکرار (۱۵ قطعه در هر تکرار) اختصاص یافتند که عبارت بودند از جیره بر پایه ذرت و سویا به عنوان جیره شاهد، جیره شاهد حاوی ۷۵/۰ درصد پودر بخش های خوراکی گیاه جاشیر، جیره شاهد حاوی ۵/۱ درصد پودر بخش های خوراکی گیاه جاشیر، جیره شاهد حاوی۷۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بخش های خوراکی گیاه جاشیر و جیره شاهد حاوی ۱۵۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بخش های خوراکی گیاه جاشیر در طول دوره آزمایش استفاده شد. افزودن ۱۵۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بخش های خوراکی گیاه جاشیر در جیره موجب ایجاد بالاترین ظرفیت آنتی اکسیدان کل، بیشترین میزان گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز کل کبدی گردید. بیشترین میزان مالون دی آلدئید سرم در سن ۲۲ روزگی مربوط به پرندگان گروه شاهد بود. به طور کلی با توجه به نتایج مطالعه حاضر می توان بیان کرد که استفاده از سطح ۱۵۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم عصاره بخش های خوراکی گیاه جاشیر بیشترین سطح آنتی‎اکسیدان کل سرم را نشان می دهد.

Keywords:

جاشیر , جوجه گوشتی , وضعیت آنتی‎اکسیدانی