تاثیر نانوذرات رس و نانولوله کربنی بر خواص کامپوزیت اپوکسی/الیاف شیشه

کامپوزیت اپوکسی/الیاف شیشه یکی از انواع کامپوزیت ها است که در سال های اخیر به دلیل خواص خوب و قیمت تمام شده پایین مورد توجه قرار گرفته است. استحکام خمشی نسبتا پایین و احتمال برش بین لایه ای بالا، از مواردی است که کاربرد کامپوزیت اپوکسی/ الیاف شیشه را محدود کرده است. تحقیقات زیادی برای شناسایی روش های بهبود خواص این کامپوزیت و در نتیجه افزایش دامنه کاربردهای آن، به ویژه از طریق ساخت کامپوزیت هیبرید با اضافه کردن ذرات تقویت کننده به زمینه انجام شده است. در این میان نانوذرات رس و نانولوله های کربنی به دلیل عملکرد مناسب در زمینه اپوکسی به عنوان تقویت کننده، مورد توجه قرار گرفته اند. افزودن این ذرات هرچند سبب بهبود خواص کامپوزیت شده اما عموما روش های تولید پیشنهادی، سبب افزایش هزینه تولید این کامپوزیت شده و این تحقیقات، عملا نتیجه ای درخور برای صنعت به همراه نداشته اند. در این تحقیق نانورس و نانولوله کربنی به وسیله روش اختلاط مکانیکی با هم زن مکانیکی ساده با سرعت rpm ۴۰۰-۳۰۰ به زمینه اپوکسی اضافه شده و تغییرات استحکام خمشی و برشی بین لایه ای کامپوزیت های هیبرید و کامپوزیت اپوکسی/ الیاف شیشه، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد، افزایش نانوذرات رس به زمینه کامپوزیت سبب افزایش استحکام خمشی می شود و بیشترین میزان افزایش استحکام خمشی حدود ۲۵% و مربوط به نمونه حاوی ۰.۵% نانورس نسبت به نمونه بدون نانو ذرات رس است. استحکام برشی بین لایه ای نیز با افزودن ۲% نانورس به میزان ۵% افزایش یافته است. با این وجود افزودن نانولوله کربنی در این روش تولید، تاثیری معکوس بر خواص داشت.

Keywords:

کامپوزیت هیبرید , اپوکسی/الیاف شیشه , استحکام برشی , برش بین لایه ای , نانو ذرات رس , نانو لوله کربنی