شاخص های تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تدریس و آموزش دانشجویان از عمده ترین وظایف استاد محسوب می گردد. یکی از مشکلات اساسی آموزش در دانشگاه ها نداشتن شاخص های تدریس اثربخش است و یکی از مهم ترین روش های تعیین این شاخص ها نظر خواهی از دانشجویان است. این پژوهش به صورت مقطعی در بهار ۱۳۸۱ به منظور تعیین مهم ترین شاخص های تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام گرفت. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه ای بود که به کمک منابع معتبر خارجی و داخلی طراحی شد. روایی آن به طور صوری از طریق نظرسنجی از متخصصان و پایایی آن نیز با انجام آزمون مجدد مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش ۳۵۰ دانشجو به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه ها به روش خود گزارش دهی تکمیل گردید. بخش اول پرسشنامه به منظور بررسی خصوصیات دانشجویان و بخش دوم به منظور تعیین مهم ترین شاخص های تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان (در چهار جنبه دانش پژوهی، روش تدریس، قدرت ایجاد ارتباط و شخصیت فردی) طراحی گردید. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون مجذور کای، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از دیدگاه دانشجویان جنبه های روش تدریس، قدرت ارتباط، دانش پژوهی و شخصیت فردی به ترتیب مهم ترین جنبه های تدریس اثربخش را به خود اختصاص داده اند. در جنبه دانش پژوهی، ویژگی های علم و دانش و ارایه مطالب نو، در جنبه روش تدریس، ویژگی های انتقال شفاف و واضح مطالب و نیز آماده سازی کلاس، رای تفکر و بحث، در جنبه قدرت ارتباط، ویژگی های ایجاد مشارکت دانشجو در مباحث و ارتباط دوستانه با دانشجو و در جنبه شخصیت فردی، ویژگی های بیان شیوا و ساده، اعتماد به نفس و قاطعیت به عنوان مهم ترین شاخص های تدریس اثربخش شناخته شده است. ارتباط معنی داری بین خصوصیات دانشجویان با اولویت بندی شاخص های تدریس اثر بخش از دیدگاه آنان مشاهده نگردید. در یک نتیجه گیری کلی نیز می توان عنوان نمود، گزینش مدرسین دانشگاه باید بر اساس داشتن ویژگی های لازم برای تدریس اثربخش صورت گیرد. ضمن آن که برگزاری کارگاه های نوین و استاندارد شیوه های تدریس اثربخش برای اساتید به طور مستمر توصیه می گردد.

Keywords:

Effective teaching , teaching criteria , Medical students , تدریس اثربخش , شاخص های تدریس , دانشجویان علوم پزشکی