اثربخشی برنامه آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر داستان اجتماعی بر کارکردهای اجرایی در کودکان با اختلال اتیسم با عملکرد

پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر داستان اجتماعی بر کارکردهای اجرایی در کودکان دارای اختلال اتیسم با عملکرد انجام شد. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان اتیسم با عملکرد بالا که در سال۱۴۰۰درحال دریافت خدمات درمانی از شهر تهران بودند، تشکیل دادند. در این پژوهش ۱۸ کودک پسر مبتلا به اختلال اتیسم با عملکرد بالا از طریق روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب، و در دو گروه آزمایش(۹ نفر) و کنترل(۹ نفر) به صورت تصادفی گمارش شدند. از پرسشنامه درجه بندی رفتاری کارکردهای اجرایی بریف استفاده شد. مداخله در ۱۰ جلسه ی ۴۵ دقیقه ای در طول دو ماه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. درحالی که گروه کنترل چنین مداخله ای دریافت نکرد. درپایان مجددا هر دوگروه(آزمایش و کترل) توسط پرسشنامه درجه-بندی رفتاری کارکردهای اجرایی بریف مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاکی از این بود که کارکردهای اجرایی در مولفه های کنترل هیجان و نظارت در گروه آزمایش تحت تاثیرمداخله چند رسانه ای مبتنی بر داستان اجتماعی بهبود یافت که این بهبودی معنادار بود. لذا پیشنهاد می شود از آموزش به سبک چند رسانه ای مبتنی بر داستان اجتماعی برای درمان و آموزش کودکان اتیستیک استفاده شود.