پیش بینی رابطه ترومای دوران کودکی بر شکل گیری سبک های دفاعی با نقش میانجی روابط موضوعی در تریدرها

باتوجه به نظریات روان پویشی، عمده ساختار شخصیتی افراد در سال های نخست زندگی شکل می گیرد. تروما جز جدانشدنی و غیرقابل انکار زندگی همه افراد است و انسان از بدو تولد خواه ناخواه با تروماهای بسیاری دست و پنجه نرم می کند که می تواند تاثیرات بسیار مهمی بر زندگی اش بگذارد. پژوهش حاضر به رابطه ترومای دوران کودکی بر شکل گیری سبک های دفاعی و نقش روابط موضوعی برآن می پردازد. مطالعه حاضر توصیفی، همبستگی با مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) می باشد که انتخاب نمونه آن در دسترس و متشکل از ۲۰۰ نفر از تریدرهای دانش پذیر شرکت فن آوری اطلاعات جبل عاملی می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تجربه ترومای دوران کودکی با اثر تعدیل کننده جمعیت شناختی، از طریق نقش میانجی روابط موضوعی می تواند منجر به آسیب پذیری کارکرد واقعیت آزمایی ایگو و سبک های دفاعی رشد نایافته و روان آزرده شود و در این راستا بین ترومای دوران کودکی و روابط موضوعی با سبک های دفاعی رشد یافته رابطه معنی دار منفی وجود دارد.

Keywords:

ترومای دوران کودکی , سبک های دفاعی , روابط موضوعی , ترید